Armaty SiG33 (albo „Schweres Infanteriegeschütz 33″) były razem z działami typu FH 18 jednymi z najczęściej używanych na polu bitwy armat kalibru 150mm. Była to najcięższa artyleria dostępna w polu, działa o cięższym kalibrze w większości przypadków kierowano do obrony wybrzeży. Armaty Sig33 również stanowiły główne uzbrojenie wielu dział samobieżnych, takich jak Sturmpanzer I, II i Grille. Zmodyfikowana wersja była używana również w działach szturmowych, takich jak np. Brummbär.