Początkowo te moździerze kalibru 80mm przydzielano zarówno do batalionowych kompanii ciężkich jak i kompanii piechoty, a produkowano i używano je od lat 30 aż do końca wojny.
Najważniejszymi jego cechami była wysoka celność i szybkostrzelność, ale żeby wykorzystać jego pełen potencjał załoga musiała być odpowiednio doświadczona. Mógł być łatwo przenoszony przez załogę w 3 częściach (podstawa, lufa i dwójnóg), utrzymywał szybkostrzelność 15 pocisków na minutę i zasięg ok. 2400 metrów. Od 1942 roku zaczęto także produkować wersję o skróconej lufie specjalnie do bliskiego wspierania działań piechoty – zasięg uległ masywnemu skróceniu, ale całość zmniejszyła wagę do ok. 30 kg (z poprzednich 60).
